Andrés do Barro

Precisaba ideas! O de sempre.. Tema que Manolo presenta, tema do que pido ideas na casa, cos amigos, coa familia, tema do que me pido a min mesma as ideas.. 

O meu novo traballo comeza con Xavier..

Chameino. Díxenlle que necesitaba axuda. Pregunteille quén significou algo no panorama cultural de Galicia ou quen podería significalo se se dese a coñecer e o moi mangante comezou a cantar! "O tren que me leva pola beira do Miño,me leva e me leva polo meu camiño"
Maldito parvo..Pensei eu. Faláballe enserio, precisaba ideas.. Para a miña sorpresa el tamén falábame en serio. "Chama ao teu pai Patri, de verdade que o podes facer de Andrés do Barro" Chamei. Claro que chamei! chamei e tiven a aprobación do meu pai. "Pode ser un bo traballo". 

Wikipedia encargouse de presentarnos a Andrés e a min. O primer contacto a verdade é que deixoume algo intrigada.. Foi unha toma de contacto algo fría e misteriosa. A encargada de romper o xeo foi a súa canción.. 

Escoiteina; pechei o ordenador, non estaba convencida con Andrés..

Deiteime e amenceu,coma sempre. O despertador tiña presa e eu un día por diante. Como todos os días cheguei a clase.. Pasou xeografía e preguntei se coñecian a canción de.. Si, claro. A do tren.

Estefanía sorría e dicía que si pero non a cantaba, Laura dicía:  na na na na na Miño, me leva,me leva polo buen camiño! Non lles fixeron falta máis de dous segundos para refrescar a memoria e alí estaban as dúas cantando a canción; pódome atrever a dicir que tamén a bailaban. Andres do Barro convenceume xusto nese intre e o seu estribillo pegóuseme durante toda a mañá.

Á hora do recreo, aproveitamos o frío que facía para quedarnos na clase e puxemos a canción..  Apareceu Natalia mentres Sergio cantaba e bailaba! Natalia díxome que Siniestro Total tiña unha versión e que se era para o traballo de Historia de Galicia, podía citalo. E así está sendo

Acabado o horario lectivo Ivan e mais eu fixemos o de sempre, saimos pola porta de sempre en dirección á casa e conteille que quedábamne dúas entradas. Tamén conteille a idea,  pensando que ía coñecer a canción pero púxome cara de incredulidade. Convencida de que tiña que coñecela e tras escoitala tantas veces comecei a cantala e para a miña sorpresa unha señora que pasaba ao noso carón sorriu e a cantou conmigo. Iván seguía sin ter nin idea pero a min valíame que a señora estaba a cantala.. 

Busquei,preguntei, e atopei algún dato que outro..

Wikipedia dicíame que nacera no seo dunha familia vindulada a Armada Española, pero él decidiu dedicarse á música. Por outra parte o meu pai dicíame que era un neno ben de Ferrol, fillo dun militar e lle deu por cantar e por riba, en galego. Contábame que acadou moito éxito

e cando digo éxito quero dicir que chegou a conseguir o número un en galego no 1970 con "Corpiño xeitoso" Pero non só estamos a falar de chegar ao número un das vendas Españolas nunha lingua cooficial, senón de facelo en pleno réxime dictatorial! 

Teimaba co galego e con Galicia. Se cadra non se pode dicir que fose un patriota, se cadra si. Ao parecer, confesaba a súa admiracion por escritores como Castelao ou pintores como Seoane

Wikipedia tamén conta que foi protagonista da película La red de mi canción e que morreu victima dun cáncer hepático aos 42 anos de idade mentres que o meu pai di que Andres do Barro foi alguén que non soubo asimilar o éxito, disque levaba unha vida bohemia e chea de excesos e de feito, morreu relativamente xove. 

Andres do Barro xa non é un descoñecido para min, aínda que segue sendo todo un misterio..

Non encontro datos nin o número de Sergio Dalma para saber como chegou a versionar a súa canción..pero gustaríame sabelo.

ou o número de Siniestro Total..

Seica non é a historia de Andres do Barro buscada a fondo, tampoco pretendín que o fóra.

 O que eu contei aquí foi como coñecímonos Andres do Barro e mais eu, ou o que é o mesmo: Como coñecín unha parte da miña cultura como galega e ferrolana.